Polskie cechy probiercze i oznaczenia metali szlachetnych

Wedle ustawy z dnia 3 kwietnia roku 1993 w naszym kraju obowiązuje tak zwane prawo probiercze. Z czym się to wiąże? Odnosi się ono do wyrobów, które przeznaczone są do handlu oraz podlegają konieczności badania, a także charakteryzacji przez konkretne organy probiercze.

Nasze wyroby posiadają cechy probiercze obowiązujące dla złota i srebra na terenie Rzeczpospolitej Polskiej zatwierdzone przez Główny Urząd Miar. Wszystkie cechy znajdziesz w tym linku https://bip.oup.warszawa.gum.gov.pl/b11/dla-klienta/tabele-polskich-cech-pr/564,Polskie-cechy-i-oznaczenia-probiercze.html

Cechy probiercze - jak to wygląda?

Każdy wyrób z metalu szlachetnego po wcześniejszym badaniu, powinien zostać opatrzony tak zwaną cechą probierczą. Jej zadaniem jest określenie typu metalu szlachetnego, a także jego próby, która musi zostać wyrażona w tysięcznych częściach. Obowiązkowi cechowania nie podlegają jedynie wyroby z platyny lub złota, których masa nie przekracza jednego grama oraz srebrne wyroby o masie mniejszej niż 2 gramy w jednej sztuce lub dwóch, kiedy do czynienia mamy na przykład z kolczykami. Nie możemy zapomnieć, że każdy wyrób z metalu szlachetnego powinien mieć przypisaną do siebie zarówno próbę, jak i masę. Co więcej, nowe wyroby każdego wytwórcy są oznaczone jego znakiem. Wyroby, jakie zostały pokryte powłoką ze szlachetnego metalu lub po prostu je przypominają, charakteryzują się znakami met lub metal. Właśnie w taki sposób jesteśmy w stanie odróżnić wyroby tego typu od wyrobów wykonanych tylko i wyłącznie z metali szlachetnych. Metodzie tej nie podlegają wyroby z tombaku, które mają udawać złoto (jak odróżnić tombak od złota?)

Jakie informacje możemy znaleźć na cesze probierczej?

Przede wszystkim rodzaj wykorzystanego metalu szlachetnego, który został użyty do wyprodukowania danego wyrobu. W jaki sposób są one oznaczane?

Rycerz mówi, że wyrób jest złoty;
Kobieta oznacza wszelkie srebrne wyroby;
Głowa koni charakteryzuje wyroby wytworzone z platyny;
Głowa psa mówi, że wyrób jest wykonany z palladu;

Na cesze probierczej są również zawarte informacje o próbie w jednostkach tysięcznych oraz oznaczeniu danego miejsca cechowania.

Cechy probiercze platyny

Cechy probiercze złota

Czyste, 24-karatowe złoto jest o wiele za miękkie, aby wyroby z niego wytwarzane nadawały się do zwykłego, codziennego noszenia. W związku z tym złota biżuteria jest wykonywany ze stopów innych metali oraz właśnie złota. Liczba, która stoi przy literce K, oznaczającej karaty, mówi nam o zawartości czystego złota w 24 częściach konkretnego stopu. Na przykład w przypadku gdy widzimy oznaczenie 12K, to możemy łatwo policzyć, że połowę danego wyrobu, stanowi czyste złoto. Pozostałe metale odpowiadają za kolor, na przykład większa ilość miedzi zapewni nam złoto-różowy kolor, a niklu białą barwę.

Cechy probiercze srebra

Srebro osiągnęło swą niebywałą popularność ze względu na swoją specyficzną barwę. Jeszcze zanim została odkryta platyna czy złoto, to właśnie ten kruszec cechował się łatwością polerowania oraz pięknym połyskiem. Najczęściej możemy spotkać srebro wraz z takimi związkami jak miedź, ołów, cynk czy złoto. W czystej formie spotykamy je bardzo rzadko. Najbardziej eksploatowane złoża tego kruszcu znajdziemy w Peru czy Norwegii. Jest ono niezwykle miękkie, w związku z tym w jubilerstwie wykorzystuje się je jedynie w połączeniu z miedzią. Najwyższa możliwa zawartość „srebra w srebrze”, z jaką możemy się spotkać, wynosi 92,5%. Najczęściej spotkamy się jednak z oznaczeniem 925 lub SS.

Dowiedz się więcej także o innym, powiązanym zagadnieniu: wszystko o próbach złota.